onlayn gördüğüm andan itibaren geriye kalan her şeyin teferruata dönüştüğü yazar.

şöyle bir karşılaşma an'ı tahayyül ediyorum: sene 2014. saçlarımla oynuyorum. bir yandan da bekleme salonunda günü geçmiş dergileri karıştırıyorum; son anonsla kapıda beliriveriyor, ve diyorum ki "seni özlerken saçlarım uzadı görsen tanıyamazsın." işte böyle bir şey.