foça 
izmir'in saflarla dolu şirince ilçesine nazaran kendi halinde temiz ve duru bir güzelliğe sahip ilçesidir. benim için çok ayrı bir yeri vardır bu ilçenin...

bundan yıllar yıllar önce daha o zaman growlr falan şeytan icatları yok,bearwww ların populer olduğu zaman... bi bakayım dedim ne var burada güzel de bir profil fotoğrafı koydum façam yerinde.o zaman façamın yerinde olmasından anlamalıydım ilerde foçayla ilgili bir şeyin başıma geleceğini neyse hiç şüphelenmemiştim.o profil senin bu profil benim bakıyorum ama yok aradığım kişiyi bulamıyorum bir refresh yapayım dedim bir de ne göreyim o zamanlar 22 yaşlarında datlı mi datlı bir çocuk.mesaj attım hemen "what up bitch" diye... şaka şaka onu başkasına atmıştım karıştırdım.buna "hey" dedim... o heyle birlikte olan oldu aradan işte aylar geçti biz mesajlasıyoruz,telefonlaşıyoruz derken ben şınav için elazığa gittim,sınavdan çıkınca bir izmire gideyim dedim ne de olsa elazığ-izmir yakın yani o zamanlar yakın gelmişti bana,böyle zekiliklerim vardır.neyse ben izmire gittim sınav çıkışı alsancak da o mesajlaştığım çocukla buluştuk

sohbet,muhabbet,bakışmalar,kahvaltılar,yemekler...derken bir günün içine bir sürü şey sığdırmıştık,bir de ilk seansda ne varsa o filme gidelim dedik.dememizle solugu sinemada almamız bir oldu hiç unutmam filmin adı "en mutlu olduğum yer"di filimdeki iki karakter aniden tanışıp arkadaş olup arkasındaki mafyadan kaçmak için istanbuldan izmire gelmişlerdi,oradakı kızın en mutlu olduğu yer foçaydı oraya da gitmişlerdi...

bir şeyler oldu biz iki üç ay sonra ayrıldık bunlan ama unutmak ne mümkün tornavida yemiş gibi olmuştum... farkli vucutlarda unutmaya çalıştım her zamanki gibi ama olmamıştı açıkcası her ne kadar o diğer sevgililerimi de sevsem de gerçekten boşluğum dolmuyordu... daha onceden onunla yaşadımız çoğu şeyi anlatamıyorum sayfalar sürer

3 sene sonra...

nasıl başladığımı hiç anlamadan biranda kendimi tekrar onula konuşurken bulmuştum... askere gitmeden bir ay öncesinde de işten ayrılmıştım biraz kafami dinleyip sahip olduğum milyon dolarları da gezerek yemenin keyfini çıkaracaktım...neyse konuşurken her şey çok güzel gidiyordu ama yinede temkinliydik ikimizde derken yolumu başka bir şehre gidecekken değiştirdim ve izmire gittim... biz tekrardan buluştuk nereye gideceğimi tam olarak bilmiyorum ama bu beni tuttu elimden ve "bak nereye gideceğiz" dedi.sordum söylemedi...

izmirle alakam olmadığı için hangi metronun hangi arabanın nereye gittiğini bilmiyordum...heyecanlıydım bir o kadar da mutluydum.neyseki gideceğimiz yere gelmiştik burası izmirin güzel mi güzel şirin mi şirin yeni foçasıydı.hayatımda mutlu olmadığım kadar güzel iki gün geçirmiştik.ilk sinema filmimizde karakterlerin elele tutuşup gezdiği yerlerden geçmiştik.vıcık vıcık mıydık? değil tabikide hiç sevmem! çünkü gözlerimizdeki mutluluğun gölgesi denizin o masmavi,berrak suyuna yansımıştı çoktan... bizim de en mutlu olduğumuz yer orasıydı ve inanır mısınız bilmem kocaman yerde sanki herkez biz başbaşa kalalım diye evinden çıkmıyor ve inanilmaz sessizdi sadece o,ben,yakamozlar...ve tekrar sevgili olmaya karar vermedik kendi kendine oldu.seni çok seviyorum canım sevgilim...