hayvanlar çok güzeldir. o masum dostluklarını hiçbir insanın dostluğuna değişmem desem çok klişe olacak ama öyle.

mahallede sürekli hırlayan, asabi bir köpek var ve tabi arkasında da ona bağlı küçük bir çetesi. bir gün tek başınayken yaklaştım ve tanıştım kendisiyle, başını okşadım, beni koklayıp yalamasına izin verdim böylelikle tanıştık. zamanla aramızda bir bağ oluştu şimdi her karşılaşmamızda beni eve kadar bırakır, görüşmediğimiz zamanlar evin etrafında volta atar ve bunu yapmasındaki tek sebep, dışarı çıkıp o katil suratını biraz okşamam. bu kadar tatlı bir sebep olabilir mi? ne benden yemek istiyor, ne başka herhangi bir şey sadece ona sevgi göstermemi istiyor ben de o katil suratını mıncıklaya mıncıklaya ev kedisine dönüştürüyorum :)

sonuç olarak, hayvanlar güzeldir.