tam da şu an.
dışarıda sert bir yağmur yağıyor, hafif üşüyorum. elimde şarabım, arkada bon iver plağı dönüyor. calgary çalıyor. köpeğim köşesinde uzanmış, sağlığını toparladı epey. taşındığımıza en çok o sevindi. dün seviştiğim adam onu neden birden bire komodin üstünde bir notla veda etmeden bıraktığımın hesabını sormak üzere bilmem kaçıncı kez arıyor. umursamıyorum, çünkü şu anım bugünüm benim.
yoğun günler beni bekliyor biliyorum ama zamanı şu an durdurmuşum sanki. tüm telaşlarım yerini şarabın nefis tadına bırakmış gibi. alkol damarlarımda beynime akarken kendi krallığımın kralı olmanın keyfini yaşıyorum.

yaşanılan en güzel an o an içinde bulunduğun andır. çünkü gerçek anlamda sahip olduğumuz başka hiçbir şey yok. geçmiş hayaletlerin, gelecek tanrıların güdümünde. arada nefes almayı unuttuğum günler durup anın tadını çıkarmayı hatırlatıyorum kendime.
şu an şu saniye hiç bitmesin istiyorum. biliyorum bitecek, ben sonraki saniyeyi arzulayacağım. zamanlar anlar insan için elbette ancak insan işi şeyler değil. hükmetmektense bize sahip olmasına izin verelim.