homofobiyesescikart

yarin homofobi gunu dolayısıyla kaos gl organizasyonuyla twitterda fırtınalar koparan başlık, sizde gelin sizde yazin.
herkesin insanca yaşamaya hakkı olduğu için diyerek twitterda destek verdiğim hashtag.
#homofobiyesescikart twitleriyle destek vermemiz gereken etkileşimler bütünü. bu gece okan bayülgen den de bununla ilgili birşeyler söylemesini umut ediyorum. tvlerdeki haberleri de takipteyim, homofobiye ciddi anlamda karşı duran fikirleri, kişileri, programları keşfetmeye çalışalım ve bunları da bu başlıkta paylaşalım istiyorum.
homo sözlüğünde homofobiye bu kadar mı ses çıkartılıyor ? üzerinde iyice çalışılması gereken bir konu belli ki.
her anlamda desteğim... bazen dünyaya ibneyim diye haykırmak istiyorum, kendim yapamam yapanları takdir ediyor ve destekliyorum...
gereken sesi çıkaramadığımız eylem oldu ne yazıkki...
gürcistandan bir haber, din adamlarının yürüşü engellemeye çalışması ile son bulan hareket.
içimizdeki homofobiklerin varlığının daha katlanılmaz olduğunu gösteren bir tür riyakarlık olarakta dikkat çekmektedir.
ankara ayıları 20 mayıs pazar günü saat: 13.00 te kurtuluş parkı kıbrıs caddesi kavşağında toplanıp, homfobiye hayır diyecek.
homofobiye hayır demek homofobiyi öldürmez. psikolojide nefretin sebebi bulunmaya çalışılır ve o duygudan kurtarılır insan. kısaca bu insanlar bizden neden nefret ediyorlar diye düşünün biraz, düşünelim. önemli olan homofobiye hayır demek, pankartları açmak, olay çıkartmak, boykot etmek çözüm değil. çözüm olsaydı bugün böyle bir sorun olmazdı ve her geçen gün homofobi bu kadar ilerlememiş olurdu. homofobiye hastalık demek, tedavi olun demek de çözüm değil. o nefreti bir şekilde biz yarattık, sen veya ben yaratmasamda gözde görünür eşcinseller çok iyi homofobiyi besliyorlar. o nefreti nasıl yeneceğimize odaklanmak belki daha iyidir. devlet bize hak verse onu yapsa, bunu yapsa ne değişecek? sadece nefretin boyutunu büyütecekler. bu ülkede her şeyin bu kadar zor olması neden? neden insanlar bunu bu kadar zorlaştırıyorlar? neden gözde görünür insanlar ayta sözeri gibi nefreti yenmek yerine nefreti beslemeyi tercih ediyorlar? anlamıyorum. suç veya hastalık var ise çift yönlü bu. eşcinselliğini kabul etmeyip direnen hastalar en büyük homofobikler onlar, yani en büyük nefret algısı bir eşcinselde. translara gidenler de sokakta homofobikler. bunu normal buluyorum türk toplumunun algısında, geceyi eskortta geçirirler sokakta taşlarlar. tüm ülkeyi tedavi ettirebilir miyiz. insanları durmaya itmek, insanlara sadece gaz verir. insan yapma denileni yapmaya meyillidir, yaş fark etmez. dur demek ile yasalarda hak sahibi olmakla bu nefreti yenemeyiz, sadece besleriz bu nefreti. bu ülkede yasalar işe yaramaz, yaramış olsaydı her geçen gün bu halk bu kadar suça meyilli olmazdı. sorun bir kısımda değil tüm toplumda, hastalık sa evet hepimiz bir şekilde hastayız.
kişisel düşüncelerim bunlar, saygı duyun duymayın pek umrumda değil.