bu konuya toplumun büyük çoğunluğu nesnel yaklaşamamakta maalesef kategorize etmek gibi anlaşılmasını istemem fakat bazı örneklerle daha net anlaşılacağını düşünüyorum.

mesela bir tesettürlü vatandaşa inanç özgürlüğü ilk olarak kamuda türban serbestisi vb. şeyleri çağrıştırıyor (genellikle). bir ateist için mesela bu din dersini veya ateist vatandaşlara yapılan toplum baskısını çağrıştırmakta (genellikle). yani çoğu insanımızın aklına kendi sorunları gelmekte. bu da kaçınılmaz olarak güçlü olanın özgürlüğüne dönüşüyor ve ilerleyemiyoruz.

bu özgürlük gerçek anlamda nasıl sağlanacak? bana kalırsa inanç özgürlüğünü savunurken mesela bir tesettürlü vatandaşın aklına kamu kurumlarında türban sorunun yanında kamu kurumlarında neden açık eşcinsel bir hakimin olmadığı da gelmeli veya aynı zamanda devlet kurumlarının ciddiyetini de düşünmeli. (tabii ki de eşcinselliğin türbanla veya inanç özgürlüğüyle alakası yok burada 'samimiyeti' kastediyorum. bir eşcinsel türbanlı da olabilir elbette.)

ayrıca inanç özgürlüğünün bencilce savunulması pek çok sorunu daha beraberinde getiriyor. mesela kamuda 'inanç özgürlüğüne göre' türban serbest ise bu demektir ki bir yahudi de kipasını kafasına takabilir, bir hristiyan haçıyla gelebilir, veya atıyorum dini çıplaklığa önem veren vatandaş göbeği açık işine gidebilir. bu özgürlüğe tek taraflı bakmanın bu gibi sorunları da beraberinde getireceğini unutmamak gerekli.

sonuç olarak inanç özgürlüğü deyince aklımıza sadece kendi mağduriyetimiz gelmemeli dostlar, güç bizde olunca hiçbir canımızı ayırt etmeden özgürlüğü herkes için düşünelim. yoksa bencil dugularımızla bu özgürlüğü hiçbir zaman sağlayamayacağız. müslüman, hristiyan yahudi, ateist... hiçbir vatandaşımızın bizden daha az önemli olmadığını unutmayalım.