kocasını lahmacun yapıp mahalleye dağıtan kadın

kadına şiddet uygulayan insanların topluma kazandırılmasında alkışlanacak bir hareket olmuştur.
ben adanada çocukken yaşanmış olaydır. 25 sene önce felan yani. ah be canlar bi bilseniz adana ve çevresinde ne vahşi olaylar süregelmiştir. biz çocukken tabi internet yok, internet niyetine sadece mahallenin teyzeleri var, anam dediydi kadın kocasını öldürüyor, bıçakla parçaladıktan sonra etlerini kasaba götürüp kıyma yaptırıyor, kasap nasıl anlamamış bilemedim, sonra lahmacun yaptırıp kocasının etini mahalleye dağıtıyor, bir tepsi lahmacunuda koli ile askerdeki oğluna gönderiyor. artık adam ne kadar çektirdiyse kadına, kadın adamın her hücresine kadar intikam alıyor. oğlu lahmacunu yiyememiş bu arada dönem arkadaşları afiyetle yemişler. sonra kadının evine hırsız giriyor, hırsızda manyak eşyaları çalıyor sonra çıkınca bişiler yiyeyim diye buzdolabını açıyor bi de bakıyor adamın kesilmiş kafası. sonra polise gidiyor ihbar ediyor. polis eve baskın yapıyor, polis hırsızı da alıyor suç ortağı diye sonra hırsız olduğunu söylüyor, o hırsızlıktan kadın cinayetten içeri alınıyor. velhasıl 12 yaşında böyle bir olay dinledikten sonra tüm mahallenin erkekleri sıfır şiddet içerikli büyüdü, her teyzeyi potansiyel kafa kesici olarak düşünmeye başlamıştık. acep bu bir nevi travmamı yarattı bizde bilemem.
kocasını kesip etinden yahni yapan kadının altın günü arkadaşıdır.
helvasını da taşaklarından yapar inşallah dediğimiz kadındır. bütün mahalleye taşak yedirsin!

düzenin insan psikolojisinde yarattığı kuvvetli cinnet anı.
(bkz: erkeğe şiddete hayır )
(bkz: erkek cinayetlerine bir dur demek )