körükle birbirine bağlanmış iki parçadan oluşmuş, kendisine her bindiğimde içten içe "işte bu sefer kopacak!" çığlıkları attığım eski otobüs tipi.
keskin dönüşlerde -hatta normal dönüşlerde de- otobüsün arka tarafına doğru dönük olan koltuklardan birine oturulduğunda birinci parçaya eklenmiş olan ikinci parça camdan bakılarak rahatlıkla görülebilir. (evet, söz konusu sorun otobüsün normalden daha geniş açılı bir "v" harfi görünümü alması, buna rağmen hala kopmaması ve bu saniyelerde bana bakıldığında akıllara edvard munch imzalı çığlık tablosunun gelmesidir kesinlikle.)

hızla giderlen virajları her dönüşünde gıyykk gııyykk diye ses yaparak insanın içini hoplatan ulaşım aracı.
her seferinde eğer körüğün arka kısmındaysam koparsa zıplayıp hangi demiri tutsam diye bakarım