ıkindi vakti , yaş almış yaslanmamis ( ruhun , için ) ellerinde bile botox yapılacak yer kalmamış deri tükenmiş artik ... yaş 70 80 bilemem .. emekli olunmuş , şehirden hem uxak hem yakın orman manzaralı bir teras e çok çalışılmış alınmış . 10 dk öncesinde en popüler jigolo çağrılmış ve cinsel hazza ulaşılmış.. yeşil çayını demlemissin usuyen dizlerine şalini örtmüşsün , annenin şefkatli gülümsemesi gözünün önüne gelmiş bak hala burdayim " hayat senin yaşa " demiş , babanin soğuk ama olması gerektiği gibi bakışları belirmiş sert ama sefkatli onaylamayan ama sessiz kalan tavırları , goguslerindeki deri silikonlarini taşıyamaz hale gelmiş ama bu bile sana huzur vermiş yasanmisliklarin iziymis hepsi , ahşap sandalye cam masa , bir yudum icildikten sonra sehpaya konulmuş fincana dudagindaki kırmızı ruj izi bulaşmış , protez tirnaklarinin değiştirme zamani çoktan gelmiş , ışte tam o an bir yudum daha içmek isterken evrilecegin başka bir boyuta geçeceğinin hissi ve bu hissi yaşlanmış bedeninde hissetmek ve batmak üzere olan güneşe gülümserken o pahası bicilemez tüm tecrübelerin o son nefeste yeniden anmak ve son dilek. "toprak ana beni kutsayip en güzel çiçeklerin kokusuna hammadde yapar misin ?" ( umarım benim ki böyle olur huzur ve tatmin olmuş olma hissiyle )

rönesans sanatı için önemli bir yer olan italyada. her erkeğin erkekliğinin ve yakışıklılığının doruğunda olduğu yaş olan 40 yaşımda öncesinde yapılan uzun bir hamam sefası ve tertemiz olan bir ten , etrafımda yaptığım yağlı boyalar ve heykellerin olduğu bir malikanede.kırmızı şarabıma kattığım siyanür ile kendimi öldürmek isterdim.
sonrasında küllerimin iyonya denizine dökülmesini de isterdim tabi.

ölünebilecek en geç yaşta , 100 + yaşında olarak.
tüm sevdiklerimle vedalaşıp vasiyetleri vs. her şeyi halledip.
acısız bir ölüm olsa kötü olmazdı.

ancak bu da yetmez. ben ancak tek bir durumda rahat rahat ölürüm ; tüm insanlığın nesli tükenirse. ben öldükten sonra hayatın devam ediyor olacağı gerçeği inanılmaz rahatsızlık veriyor. keşke insanlar üreme yeteneğini kaybetse. elimde bunu gerçekleştirme gücü olsaydı. anında yapardım. son insan nesli biz olurduk. yavaş yavaş ölürdük hüzünlü bir yüzyıl olurdu ama güzel olurdu.

böyle orkide bahçesinde çiçek alerjisinden yavaş yavaş hiç hissetmeden ölmek. çok tatlı değil mi ya acayip acısız ^^

karlı ve soğuk bir havada, izbe bir dağ evinde gece şömine ateşiyle ısınıp vodkamı yudumlarken dışarda ki manzarayı izlerken yavaş yavaş ölmek isterdim.tek başıma arayanım soranım olmaması iyi olurdu.cesedimin kaç ay veya yıl sonrası o iskemlede bulunmasının bir önemi yok.

namaz kılarken ölmek isterdim. allah nasip etsin.

armegeddon sırasında kafama nükleer füze yiyerek ölmek isterdim. sonuçta bu acısız bir ölüm şekli. ayrıca dünyanın virüslerden ve onların dogmalarından arındığını görerek ölmek mükemmel olacaktır. savaştan kurtulan az sayıdaki kardeşimin üstünde gökkuşağı açsın ve insanlık serüveninin misyonunu devam ettirsinler.

ölüm fantezileri kurmak sadece yaşanılan kötü olaylar sonucu beynin rahatlatılmasını sağlar.kişi buna cesaret edemez.en iyisi sabaha çıkamamaktır.yani en azından benim için böyledir.ölüm öyle yada böyle bir sondur fakat bu ne kadar acısız ve huzurlu olursa o kadar iyidir.en azından derin yaralar alınmadan atlatılabilir.

şu sıralar en çok istediğim şey çaresiz bi durum ki maddi manevi cinsel boşluk yataktan çıkamıyorum izin gunumde part maaş ile anne babamı gecindirmeye çalışıyorum yetmiyor yetmeyecekte arkadaşlarım facede instagramda orda burda geziyor mutlular başka iş desem yok balıkesir akçayda iş yok kasiyerim bi markette tanınmış meşhur... milletle uğraş bide dikkat dağınıklığı ve hiperaktivite sorunum var raporlu ilacımı alamıyorum ritalin denen eczane vermiyor öyle boktan bi durum ki bi mucize bi el değse yükselmek istiyorumm mutlu olmak 27 yaşımda ölmekten canıma kıymaktan korkuyorum ayı sözlük aleminden çok çok özür diliyorum abazan erotik isteklerimi yazıyorum çok iyi yazar üye değilim haklısınız ... ne yapıyım burası herkesin yazdığı yazacabileceği bir yer...burdan yazarlara diyeceğim mutlu olun benim yerimede

ölüm beni hep korkutmuştur, mümkünse hissetmeden aniden hani derler ya nasıl öldüğünü bile anlamamıştır o şekilde bi ölüm istiyorum. ölüm yerim ise yaşadığım bu şehirde olmamasını umuyorum, bandırma'nın hiç iyi yeri yok bende, buraya gömülmekte istemem.

aslında şimdiye kadar çoktan ölmüş olmam gerekirdi. ben 35 senedir ayni oyunun ayni levelinde sürekli canı yandığı halde devam edebileni görmedim.

çiçeklerin usul usul sallandığı, meltemin saçlarımda dans ettiği bir bahar sabahında çayıra uzanmış bir şekilde gelmişi arkamda bırakmış, geleceğin ise hiç olmayacağını bilerek ölmek. bu da benim hayalim işte

koltuk altımı tıraş ederken atardamarımı kesmek ve pansuman yaparken dengemi kaybedip başımı küpeşteye çarparak can vermek.

san francisco'da 62 kişilik büyük bir gay orgysinden sonra aids'ten ölmek.