100 kişiye sorduk popüler cevabı aldık!! bizler deliriyoruz! farkındayız da! yahu niye deliriyoruz öyleyse?! amaaann öbür türlü çekilmez ki selahaddinciğim bey!!.. di mi?!

sosyolojide toplum içindeki bireyler ikiye ayrılıyor bu konu için. kabul edenler ve kabul ettirenler. kabul etmek savaşı soğutuyor. ancak beni hiç öngöremediğim çelişkilerle dolu bir kalıbın, profilin içine sürüklüyor. ağzımdan çıkanlara ben bile inanamıyorum!! ben bu muyum? hangi ara bu oldum? hep kabul eden değil de, kabul ettiren de olmalıyım.(denge) egolarımızın dengesi gibi aynı. id ego ve süper egolarımız. küçük bir tanım molası;

id ego: özümüzde, içimizde yapmak istediğimiz şeyler. zevk, arzu, tutku, ihtiras, şevket...
örneğin; köpükler altında çırılçıplak dans etmek istiyorum.

süper ego: çevremizin uygun gördüğü şeyleri, onay verdiği davranışları sergileme ihtiyacı.
örneğin; anam babam beni köpükler altında dans ederken görse kahrolur. iyisi mi kpss kasayım...

küçük tanımdan sonra konuyu bağlamak gerekirse,,, bizler dengeyi kaçırdık sonucuna varmak istiyorum izninizle. ne dersiniz? ne istiyorum sorusunu daha fazla sormalıyım kendime ve çevremi tartmalıyım zira bi mücadelem olacak. yalnız kabul eden değil, kabul ettiren de olabilme mücadelesi. yine soruyorum; ne istiyorum? bu benim sorum. sen de sana sor? öbürü de çıksın sorsun kendine... alacağımız şekillerde birey olduğumuzu hissedebilelim. azınlığın gücü entelektüel olmaktan gelir. bu böyledir. bizse azınlığız. bilinci biz yaratalım. bize düşer. öte yandan...

öte yandan yabancı, kapana kısıldım... toprağımın insanı bana ne tanımışsa ben o olmuşum... bazen adam olmuşum, bazen yaşım gelmiş sorumlu olmuşum, katiyen ayıp şey iken mümkün, sıra bana gelince imkansız olmuşum. ya da bi bakmışsın müslüman olmuşum, diyarbakır’da kürt, anadolu’da yobaz olmuşum. hayat bu ya, muhafazakar da olmuşum, eşcinsel de olmuşum... yaşıyoruz. ille de böyle..

teşekkürler sözlük.

merhaba, konuyla alakalı danışmanlık edebilecek biri var mıdır acaba?

ulaaaa!! sürpriz yapayım mı yine??!

bir en soğuk yaz günü biribirimize kenetlenip saatleri saniyeye çevirdiğimiz o manidar gün... ne çok güzel idi namussuz.

gucu genk gucu genk nasıl yapalım?!!

şimdilerde literatürde karşılık bulabilen bir görüntüdür az çok. evet karşılığı var imiş. gey kavramı irdelenmiş, açılmış ve alt başlıklarda yapılan yorumlamalar bu duruma da ışık tutmuş ki bizim de içimiz rahatlasın zira ne çok takıldığımız bir muhabbet oldu son dönemde.. şöyle aktarılmış; bir kişi homoseksüel olabilir ancak bu kişinin homoromantik olduğu anlamına gelmeyebilir. homoromantiği biz, duygusal olarak sevmek diye ansıyoruz genellikle. ki öyle de. hakikaten de insanın kendisini hem seksüel hem de duygusal olarak ayrı kategorilerde tanımlaması gerekiyor ki veri ya da beyan daha aydınlatıcı olsun. toparlayalım, örnekler üzerinden devam edelim. evet, bir erkek bir erkeği sikip gay olmayabilir, sadece seksüel anlamda bir erkeği kendine yakın görmüş olmak gey olmak için yeterli unsurları barındırmıyor. çünkü manevi anlamda hiç hazedilmeyen bir yönelim olabilir onun için. gay kavramının kapsamına baktığında genel algıda uyandığı gibi bir tanımla karşılaşmayacaksınız , bir erkek bir erkeği sikerse eşcinsel bir görüntüyü karşılar ancak gay görüntü karşılanmış olmaz. daha farklı bir örnekte, bir erkek bir erkeği duygusal olarak arzuluyor olabilir, yani homoromantik olabilir ama cinsel anlamda erkekler ona itici gelebilir. bu durumda kişi bi erkekten hoşlanabilir, bağlanabilir ancak eşcinsel değildir. gey de değildir. o zamannn!!! let's practice!!...

-merhaba
+meribağğğhh!
- böyle konuştuğuna göre sen bir gay olmalısın.
+hayır yanıldın!! (amık keli konuşmamın neresinden tuttun da böyle bir çıkarımda bulundun) ben sadece homoromantiğim, yani bi erkekten hoşlanıyorum ruhen. ancak seksüel anlamda asla erkeklere yakalaşmam. ben erkeklerin bedenini değil ruhlarını seviyorum.. yani gey değilim. homoromantiğim.
-anladım kanka. wc ne tarafta?
+üst katta, beymeni geçince solda.

interaktif örnekler:
aseksüelim ama homoromantiğim.
homoseksüelim ama aromantiğim.
aseksüelim ama heteroromantiğim.
homoseksüelim ama biromantiğim............. var böyle çok.

hasılı arkadaşım... olmuyor. sikmekle olmuyor. görüntü bize pek de bir şey vermiyor.

100 kişiye sorduk popüler cevabı aldık!! bizler deliriyoruz! farkındayız da! yahu niye deliriyoruz öyleyse?! amaaann öbür türlü çekilmez ki selahaddinciğim bey!!.. di mi?!

sosyolojide toplum içindeki bireyler ikiye ayrılıyor bu konu için. kabul edenler ve kabul ettirenler. kabul etmek savaşı soğutuyor. ancak beni hiç öngöremediğim çelişkilerle dolu bir kalıbın, profilin içine sürüklüyor. ağzımdan çıkanlara ben bile inanamıyorum!! ben bu muyum? hangi ara bu oldum? hep kabul eden değil de, kabul ettiren de olmalıyım.(denge) egolarımızın dengesi gibi aynı. id ego ve süper egolarımız. küçük bir tanım molası;

id ego: özümüzde, içimizde yapmak istediğimiz şeyler. zevk, arzu, tutku, ihtiras, şevket...
örneğin; köpükler altında çırılçıplak dans etmek istiyorum.

süper ego: çevremizin uygun gördüğü şeyleri, onay verdiği davranışları sergileme ihtiyacı.
örneğin; anam babam beni köpükler altında dans ederken görse kahrolur. iyisi mi kpss kasayım...

küçük tanımdan sonra konuyu bağlamak gerekirse,,, bizler dengeyi kaçırdık sonucuna varmak istiyorum izninizle. ne dersiniz? ne istiyorum sorusunu daha fazla sormalıyım kendime ve çevremi tartmalıyım zira bi mücadelem olacak. yalnız kabul eden değil, kabul ettiren de olabilme mücadelesi. yine soruyorum; ne istiyorum? bu benim sorum. sen de sana sor? öbürü de çıksın sorsun kendine... alacağımız şekillerde birey olduğumuzu hissedebilelim. azınlığın gücü entelektüel olmaktan gelir. bu böyledir. bizse azınlığız. bilinci biz yaratalım. bize düşer. öte yandan...

öte yandan yabancı, kapana kısıldım... toprağımın insanı bana ne tanımışsa ben o olmuşum... bazen adam olmuşum, bazen yaşım gelmiş sorumlu olmuşum, katiyen ayıp şey iken mümkün, sıra bana gelince imkansız olmuşum. ya da bi bakmışsın müslüman olmuşum, diyarbakır’da kürt, anadolu’da yobaz olmuşum. hayat bu ya, muhafazakar da olmuşum, eşcinsel de olmuşum... yaşıyoruz. ille de böyle..

teşekkürler sözlük.

giden gitsin sen şarkılar söyle içinden boş ver

evreleri vardır bu köy yaşantısının. öyle 3 gün, bi hafta, 5 ay, bir yıl.. her birinin bıraktığı iz başka oluyor. içinde bulunduğunuz ortamı her mevsimi hesaba katarak tartmak lazım. 3 yıl kömür taşıdım çatı katındaki minnak evime, kurum temizliyorum, sabahları yataktan spatulayla kazıyorlar öyle ki soğuk oluyor, küçük yerin dedikodusu bitmiyor, istihbarat ağları muhteşem... bu düzen bir yerden sonra kaçıp nefes alma ihtiyacı doğurabiliyor tabii ki. yok öyle soba üzerinde misler saçan portakal kabuklarıymış, kestaneleri çizip sobanın üzerine atmakmış.. olmuyor. nitekim insan bunla doymuyor... gel gör ki pencereden bakıp izlediğim o sıra dağları, insanın kendisiyle başbaşa kalabildiği, uyaranların minimuma indirilebildiği köyü çok özlüyorum. herkes için tavsiye edilir mi bilmem amma pek çok silinmez anısı kalmıştır bende.

şey şey;

insan neyle yaşar
nafaka!

mustafa ceceli-ayşe

koltuk altımı tıraş ederken atardamarımı kesmek ve pansuman yaparken dengemi kaybedip başımı küpeşteye çarparak can vermek.

hala vizyonda olan sonsuzluğun kapısında filminin epeyce aydınlattığı konulardır. sürükleyicidir. adaydır.

burcu güneş- hadi sen de sınıfta kal

ya da ya da; güvenebilirsiiiiiiiyyyy!!