diyelim ki hoşlandığınız biri var. o kişi de sizden hoşlanıyor. acayip bir sohbetiniz var. kitaplar, filmler, hayat, politika, futbol, teknoloji, seyahat, din, felsefe, tasavvuf, aile hayatı vb vs...*)...her şey iyi güzel ama sevgili adayınız psikolog ise nasıl davranacağınızı bilememe sorunudur. ne dersem ne anlar, nasıl davranırsam bundan ne çıkarır sorularıyla dolup taşarsınız.*

sevgilinin mesleğine şusuna busuna bakmadığımdan benim için ayırt edici bir durum oluşturmayan hal.

ha ilişki boyunca illa psikolog gibi davranıp hakkımda ruhsal çıkarımlar yapacaksa yapsın tabi; ben de gerekirse güler geçerim gerekirse ciddiye alırım ona göre kendime çeki düzen verebilirim. kısaca benim için sevgilinin doktor, manav, öğrenci ya da berber olması kadar olağan ve nötr bir durum.

psikoloğu bulacağız diye psikopatlardan az mı çektik hehey

onları sevin, öpün, şefkat gösterin! yazık onlara! *

artık memleketteki 10 insandan 9'u kendi çapında psikologluğa soyunup dahası değil sevgili, konuşulan adam bile ikinci dakikadan psikanalizlere soyunup çocukluğumuza inme hevesindeyken pek fark etmeyendir.

genel olarak sevgili insan olsun yeterli, ha bir de tercihen egosunu kapıda bırakırsa sevinirim.

gözlüklüyse ve psikolog değil de psikiyatristse tadından yenmez.

(bkz: yav bu psikologlar size ne etti)

insanlarla ve dertleri ile yeteri kadar uğraştığı için sizinle yaşayacağı ilişkide garip bir siliklik olabilir..

istemem açıkçası! düşünsene, bir yalan söylüyorsun ve sana '' şu anda vücut, jest ve mimik tepkilerinden anladığım yalan söylüyorsun. biz buna tıpta mitomani adı veriyoruz. '' diyor.

ay, intihar sebebi resmen!

şu ara en çok ihtiyacım olan sevgili. mesela ben borderline olunca beni kucaklasa, manik defresif olunca beni öpse, anti sosyal kişilik bozukluğu hallerimde bana sarılıp yatağa atsa ne tatlı olur. ama benden daha manyak olmaması şart tabi.

hem sevsin hem de tedavi etsin güneş görmemiş yanan yerlerimi hacı abi. evet saçmaladım. saçma maçma sen psikologsun bunu da çözmen lazım.*