kafada hep kelimeleri yeni yeni öğrenen tatlı bir çocuk imajı uyandıran, yirmi yaşında size söverken ''ay küfür de edermiş bana. küfür de mi öğrendin sen bakayım? bu abi yesin mi seni?'' dedirten zavallı gencin dramıdır. dalga geçilmesi pek tabi doğru değildir.

ama gel görki;

+ ne oldu?
- ayı soktu

+ adın ne?
- yusuf
+ normali yusuf mu, yoksa rusuf mu

dalga geçmeyin oğospula. *

diğerlerinden daima daha küçük görülür, daha bebeksi, daha yumurcak. ayrıca daha da sevimlilerdir, hele bi de bunların halen 30 yaşına gelmiş halleri vardır ki al eve götür, oturttur bir köşeye, sabaha kadar konuşsun sen de dinle...

beyazıt öztürk düşünülecek olursa pek bir dram olduğu söylenemez. yalnız şu var ki benim tanıdığım r'leri söyleyemen herkesin isminde r harfi var. nasıl bir tesadüf onu da hiç anlamış değilim.

büyüdüğünde tatlı bir adama dönüşecek olmanın sinyallerini çocukluktan vermiştir. alıp büyüt sev.

ciddiye alınamayacak kadar sevimli olan çocuktur, dramı ise yersizdir. bence kaslı ve karizmatik geçinen erkeklerden bile daha tehlikelidir, tek bir sözüyle karşısındakini tavlayabilme kapasitesine sahiptir. ya da en basitinden beni tavlayabilir. seviyorum r'leri söyleyemeyenleri.

böyle bir adam tanıdım ve açıkçası rahatlığına da hayran oldum. adam gidip "park edilmez" işaretini alıp "p" yi "r" ile değiştirerek dövmesini yapmış.

r leri söyleyemiyormuş gibi yapıp sözlükten kolinin babasını kaldıran çocuk versiyonu yakındır. (bkz: şerefsizim benim aklıma gelmişti)

* *

dğam ile dalga geçilmez ama

ortaokul zamanımda bir çocuk vardı. itici mi iticiydi. ukala olduklarında çekilmiyor arkadaş.

(bkz: sağı sağı pığpığ) *