uzun zamandır yazmıyorum sözlük. içimden pek bir sey gelmiyor. zaten tatilinde, tembelliğin de dibine vurdum. bir ölüm, bir doğum, bir evlilik ve bir kalp kırıklığı yaşadım yazmadığım dönem boyunca. içim çok dolu. ve yine tepki veremedim bir şeye. bir verem gibi tüm vücudumu sarıyor sanki.
ve yine bugün kendimden nefret ettim. ne olacak benim bu kendimle savaşım. hiç bitmeyecek gibi. biterse de kaybedecegim gibi.
herkes kavga ediyor. sevgi de kalmamış be sevdiğim. insanlardan neden nefret duygusu barındırır ki.
insanları böyle gördükçe daha da kabuğuma cekiliyorum. oysa ki söyleyecek onlarca kelimem varken köşeme çekilmek daha mantık geliyor. kimse anlamıyor ki. herkes kendi düşüncesini dikte etmeye çalışıyor. saygı sıfır. kutuplaşmaya hiç girmiyorum.
oysa birbirimize ne çok ihtiyacımız var. biz böyle birbirimizi kıra kıra bir gün kırılıp gideceğiz de kimsenin umurunda değil işte. an'ı kurtaralım yeter değil mi.