oasis grubunun sevdiğim şarkısı.kliplerindeki gerçek samimiyet bazı dönemlerinizi size hatırlatabilir.utangeç lead gitarın amfi kolonlarının arkasında dolanması arada acayip bakışlar atması , hepsinin ayrı bi triplerde olması.kapalı boş sade bir mekanda çekilmesi ve oraya yine kendileri gibi samimi küçük bir orkestra sığdırmaları.

veee kemanları bitirir insanı.

edit :p