normalde ortak hiçbir noktanın bulunmadığı ve tamamen "iki ayrı dünyanın insanı olma durumu" denkleminde; neyle karşılaşacak ve ne yaşanacak bilmemenin yarattığı çekici durum. hani "bu adam belki de benim ebemi sikecek ama dur bakalım değme gitsin" dersin ama yine de vazgeçmezsin ya işte öyle bir şey...

bilhassa sevgilinin, kişinin kendi normallerine göre manyakça olarak addedilebilen davranışlar ve tepkiler göstermesi halinde bu ayarsız hal daha da tutku kaynağı olabiliyor. bu insanın, kendi gibi olmayanda bulduğu ya da bulmayı umut ettiği; istediği şeye yaklaşmış olmanın yarattığı belirsizlikle alakalı bence. şahsen adı konulmuş tanımlı bir kişilikle toplumun ya da standartın gerektirdiği yaşama uyum sağlamak yerine, hiç bilinmeyen ya da çekinilen kişi ya da duruma duyulan özlemle alakalı gibi. "hiç tanıdık değil ama bu hoşuma gitti abi" özetle...