heteroseksüellerin çoğu aslında eşcinsellerin birden bire hop diye karar verip değiştiklerini, eşcinsel olmaya karar verdiklerini düşünüyor. girdikleri ortamlar, takıldıkları mekanlar, arkadaşlar değişince onlara öyle görünmesi normal sanırım. ama bilmedikleri bir eşcinselin o aşamaya gelmeden önce çektikleri, içinde kopan fırtınalar, kendiyle yüzleşmeler, korkular, sıkıntılar. kendini keşfettikten sonra normal olarak kendin gibi olan, seninle aynı şeyleri yaşamış, seni anlayacak insanlarla takılmak istiyorsun. bunu anlamak bu kadar zor mu ya?

(bkz: 50 yaşında gayliği seçebilirim)

hapishane filmlerinden ve dizilerinden anladığım kadarı ile uzun süreli mahkumiyet durumlarında mümkün.

sonradan eşcinsel olmak diye bir durumun olduğunu sanmıyorum. kendini geç keşfetmek, kendiyle geç barışmak gibi bir durum söz konusu olabilir. bir ihtimal de biseksüel birinin kendi cinsine olan duygularını yaşamaya başlaması ya da kendi cinsinden hoşlanması söz konusu olabilir. bu durumda da eşcinsel olduğu söylenemez. zaten birinin biseksüel olması illa partner olduğu kişilerle belirlenebilecek bir durum değil. karşı cinsle kuruyorsa bile tüm ilişkilerini bu durumda hemcinsinden hoşlanmadığı, arzulamadığı gibi bir durumdan bahsedemeyiz. çesitli sebeplerle hemcinsiyle ilişki kurma durumu olmamıştır diyebiliriz. sonradan eşcinsel olduğunu keşfeden birinin açılma mektubu var şurada. az çok sürecin nasıl işlediğini de anlatıyor aslında. (bkz:lauren morelli)
http://kaosgl.org/sayfa.php?id=17623

ben bu konunun uzmanı değilim lakin atanarak olmadıysa sorun yok gibi. sonuçta hayat bir uzun serüven. yolda birçok şeyle karşılaşmak, değişmek, farkına varmak mümkün. bu işin böyle 'sabah uyandım a aaa aaa nolmuşum ben ya böyle' türünden olmadığını düşünüyorum.

ben bunun bir nebze de olsa fırsatını yakalamak ile ilgili olduğunu düşünüyorum. çocukken benzer deneyimlere sahipken sonradan bunu süregelen yaşamımda tekrar denemediği için normal yaşamına devam eden kendini bulunduğu bedenin cinsi olarak adlandıran ve eşcinsel olma ihtimalini hiç düşünmeyen insanlar var. hatırlayın küçükken pipilerinizi öpüştürdüğünüz o çocuğu şimdi evli barklı çocuk sahibi oldu. gidip sorsan var mı moruk sende hareket diye belki kavga çıkar. biz ne yaptık başka fırsatlar çıktı karşımıza gene pipi opuşturduk o unuttu. kızlardan hoşlandık karnimiza ağrılar girdi. başrolde senin ve onun olduğu türlü senaryolar dolu içinde çokça kahramanlık barındıran hayaller kurduk. onu severken bir gün sana ait olmayan bir göt gördün ona dokundun. sana ait olmayan bir penis gördün onu elledin. yer yer yanlış geldi ama devam ettirmek istedin belki kadın memesi unutturur dedin oda güzel buda dedin.
içinde bulunduğumuz bu hali ancak bunu hissedenler anlayabilir bilmeyene anlatmak çok zor o yüzden hep bir acaba kalacak kafamızda.
küçükken tv de birsey izlerken diğerlerine bakardım acaba onlarda şuan ekrana bakınca benimle aynı şeyimi görüyor diye.
şimdi anlıyorum aynı şeyi goruyoruz ama farklı hissediyoruz. bunun sonra ve öncesiyle ilgisi yok maruziyet ile ilgisi var bence.

ben misal, doğduğumda eşcinsel değilmişim, ister inan ister inanma, sonra 10 yaşıma bi girdim ana eşcinselim.

çok geç buldum doğru yolu ama allahıma hamdüssenalar olsun 10 yaşımdan beri eşcinselim.