" bazen gözlerimin içi gülmüyor da kahkaha atıyor ya o anlar, hep o, anlar belkiliklerinde bir ağacın gölgesinde çünkü, serinlemeyi sever düşünceler düşünmekten kaynayan bir zihnin içerisinde cehennemi yaşarken.
bu, sana hayatımdan sonra kurduğum en güzel cümleydi. bu, sana hayatımdan sonra kurduğum en yaşam dolu cümleydi. ayrıca, bu sana hayatımdan sonra önüne serdiğim en uzun cümleydi.
öyle bir cümleydi ki aynı sana benzer, okudukça okumak isterdin. ve şimdi ben, öyle bir cümleyim ki; sonum hep üç nokta " - kaan eskici
kurokuma