çok değer verdiğim ve bende çok ayrı yeri olan gruplardan bir tanesidir.
bazen merak ederim. acaba bir gün, yağmurlu bir günde freezing moon dinleyerek sokaklarda boş boş dolaşan; kendisine selam verecek ilk kişiyle tanışabilecek kadar hayattan bıkmış ve adeta bir kurtarıcı bekleyen 15 yaşında bir çocukla karşılaşır mıyım diye.
edit: yazar burada kendi ergenliğini -ki hala daha tam olarak içinden çıkabilmiş değil- özlemle anıyor.
an itibariyle başımın arkası hafif ağrıyor ve kendimi inanılmaz derecede kötü hissediyorum, kendimce haklı sebeplerim var ve bu sebepleri çözebilecek görünürde "hiç kimse" yok.
çok değer verdiğim ve bende çok ayrı yeri olan gruplardan bir tanesidir.
bazen merak ederim. acaba bir gün, yağmurlu bir günde freezing moon dinleyerek sokaklarda boş boş dolaşan; kendisine selam verecek ilk kişiyle tanışabilecek kadar hayattan bıkmış ve adeta bir kurtarıcı bekleyen 15 yaşında bir çocukla karşılaşır mıyım diye.
edit: yazar burada kendi ergenliğini -ki hala daha tam olarak içinden çıkabilmiş değil- özlemle anıyor.