mesela ben şu anda ağlıycam , tam 10 kere arka arkaya mesaj attım 10'u da gitmedi.
kendimi bu gece azerice şarkılara vericem hatta daha da intihar boyutuna gelirsem
azerice reklamları izlicem.

şu an uykum var ve kendimi iyi hissetmiyorum. hala işteyim. beton pompasının tak tak sesi geliyor. yukarı çıkmaya üşeniyorum. 10 kat aq. asansör yok. moralim bi acayip. zorlasam ağlarım. gerçi zorlasam gülerim de ben. böyle neşeli de bi adamım. ha bu arada 2 sigaram kaldı. sabaha yolu var bu işin. sanırım sigarasız kalacam diye endişe hakim. bi de çeneme vurdu. oyyy ben nerelere gidem aq.

sevgilimin kalbimini çok kırdım su anda uyuyor yarın işe gitmesi gerekiyor keske ondan özür dileyebilsem ..
üstüme geldi ama kötü bir niyeti yoktu çok sıkıyorsun beni dedim ..

keşke bütün bunları demeseydim .

hayat aslında bir trajediden ibarettir.. mutluluk dediğimiz seyler aslında, ölümlü olduğumuz bilgisini unuttuğumuz kısacık anlar dışında birşey değildir. doğum aslında hayatın değil ölümün başlangıcıdır. son günlerde her gün ve her gün mütemadiyen öldüğümüz, ve ölümleri kutsadığımız için olsa gerek, karamsarım... boğazımda düğüm düğüm olmuş bir ağlama isteği...

son bir sigaram ve endişem az önceki endişem vardı ya onu 5 le çarp ha o işte. aman tanrım.

boynum ağrıyor, damağım kurudu ve yüzümü sıcak bastı.

akşamdan kalma, bok gibi bir gün.

agresif, kırgın

şiir modundayım.. atilla ilhan okuyorum. ağzıma sıçıyor atilla ilhan abimiz...

ben sana mecburum bilemezsin
adını mıh gibi aklımda tutuyorum
büyüdükçe büyüyor gözlerin
ben sana mecburum bilemezsin.
...................

(bkz: adamın amına koyan şiirler)

tüm gün yorulmuş, bitkin düşmüş, koşturmuş, adam akıllı yemek yememiş, dondurmaydı atıştırmaydı idare etmiş, istemeye istemeye sinek kaydı traş olmuş, akşama doğru kendini eve atmış. pek anlaşamadığı, nerdeyse hiç sohbeti olmayan babasının yanına oturmuş sonra bi kelime etmeden kalkmış çay koymuş. bi ıki yerden telefon bekler halde, acil bi duş alma ihtiyacıyla, evlenir giderse ev çekilmez olur diye düşündüğü ablasının etrafı toplaması münasebetiyle kendini boş bi odaya atmış çay eşliğinde telefondan baktığı sözlüğe yorum yapar haldeyim. ne olur kimse başıma iş çıkarmasın ruh halinin doruklarındayım derken bi iş çıkar. çayı tazeleyin bakkala gidip geliyorum...

akacak kan damarda durmaz.

dil dile değmeden öğrenilmez...

''anlık duyguların inandırıcı olmadığı'' duygusu.

osuracakmışım gibi bir his var içimde sözlük, yaklaşmayın.

şu an ben bile anlardan anlara koşuyorum, tutabilene aşk olsun.

kavga etmek ıstıyorum
kulağa vurmak yasak

rakı içip dertleşmek istiyorum tanımadığım biri ile

an itibariyle başımın arkası hafif ağrıyor ve kendimi inanılmaz derecede kötü hissediyorum, kendimce haklı sebeplerim var ve bu sebepleri çözebilecek görünürde "hiç kimse" yok.

mesela biraz durgun, biraz özlem yüklü, biraz... sersem işte....

karmakarışık. günlerden pazartesi bir de. daha ne olsun hacıt.