zirve sonrası sözlükteki sevgi seli

süper geçirdiğiniz zirve sonrası,yazarların birbirlerine karşı sevgi pıtırcığı olması durumudur..

anam anladık,birbirinizi çok sevdiniz,hepiniz harikasınız falan ama valla oku oku içim şişti.. resmen şu an sevgi kelebeği oldum,yazılanları okumaktan..yazılanlardan hiçbirisi de mi şöyle sağlam bir dedikodu,bir iğneleme olmaz kardeşim..

oysa bugün zirve sonrası yazılacakları sabırsızlıkla beklerken,aman işte kim yakışıklı,kim gudubet,kim saf,kim sinsi anlayacağımı sanarken her enrty "ay çok güzel adam", "ay çok eğlendirici" yok şu yok bu..

bunlar işe yaramaz anacım, kim yakışıklı,kim döl israfı, kimler birbirini kesti,kimin yoklukta gideri var,yakınlaşan yazarlar oldu mu,kavga edenler oldu mu, böyle güzel güzel şeylerden bahsetmek varken siz en sıkıcı şeyleri anlatıyorsunuz...

(bkz: zirveye katılmayan yazar hasetliği)
bir şey eksikti o da sinerji, bu zirveyle sağlandı gibi. dikkat edin de allerji yapmasın.
malum zirve sonrasında görülen ve şeytan kulağına kurşun denen sarılın sıkı sıkı vakasıdır.
(bkz: teletubies)
zirveye katılmayan bilmez.

naringergedan ında katılıp, artık kişiliğimle değil dişiliğimle anılmak istiyorum açıklaması ile ağzımızı açık bırakması sonra oluşan sevgi selidir.
dark bear ne tatlı ayısın sen öyle ..
şu mod nasılda sevimli arkadaşlar..
senin yazar parmaklarınla yazdıkların artı şukulanmaz mı ?
(en önemlilerinden biride kişisel başlığınıza eğer ki zirveye katıldıysanız katılan kişi sayısının yarısı bir şeyler yazar )
nuh tufanı gibi geçmişte kalmış bu sevgi selinin, sözlük topraklarını yeniden basması gerektiği ortadadır!
geç üye olduğum için az zirveye denk gelip gidemeyerek burada herkesin birbirine kalpler gönderdiği entryleri görünce ufak çaplı bir ailenin üvey çocuğu hissine kapılmıştım. sonrasında o birbirini elleriyle besleyen, beraber gülen insanların burada birbirlerine girdiğini, denilen o lafları görünce bayağı bi şaşırmış, biraz da üzülmüştüm. herkes gibi olmayan bu ''özel'' insanlar olarak egolar vs yüzünden yaşanan negatif olaylar zaten son zamanlarda iyice arkadaşlıkları, insanları sorgulayan beni bir kez daha düşündürrmeye itti. biz birbirimizle böyleysek ''normal'' insanlara karşı nasıl bir oluruz? oysa ki yazarların entrylerinden birbirlerini övme, kinayeleri ile totalde güzel anlaştığı bir yer var-mış(en azından öyle gözüküyordu).

pek yakın zamanda göremeyeceğimiz bir tablo sanırım.

sel değil, artık tsunami boyutuna gelmiştir. *
akıyor efenim, tutamıyoruz, kıskanmayınız.
klişe belki ama çok güzel. valla tek tek okuyorum, yüzümde gülümseme ile.
eskiden, bir dalga gelir ve hemen sönümlenirdi. şimdi çırpıntılı deniz kıvamında uzun soluklu devam ediyor. zevkli geçtiğine delalet.