çocuk haklarının her dakika ırzına geçildiği ülkemizde bugüne özel bir dokunulmazlıkları belki vardır diye düşündüğümüz bayramımsı. fikri ile özünde iyi olan şeyleri zamanla ne kadar anlamı dışına taşırdığımızı daha çok gösteren gün. çocuklarımızı bir militan, bir köle, itaatkar bir nefer olarak yetiştirdiğimiz sürece kendi prangalarımızın mirasçıları olurlar. halbuki onlar çocuk. oynayarak, yaparak, yaşayarak, hemde özgürce ne de güzel öğrenirler. ama sadece tek bir günde değil. aynı zamanda çocuk esirgeme yurtlarında kutlanması ve yıl boyunca yaşatılması daha acil olan bayramdır.

not: 23 nisan, çocukluğunu yaşatamadığımız her çocuk için dahada acı bir gün.