türkiye'deki yargı sisteminin ve adalet felsefesinin gündelik ve olağan tutumudur.
en yaygın olarak, iki biçimde görüldüğü öne sürülebilir:

1- bireysel ve toplumsal vicdanı derinden yaralayan tüm ağır suçlarda ( cinayet, tecavüz,...vb.), mahkeme salonunda iyi hal gibi trajikomik gerekçelerle "ceza indirimi" uygulamak. hatta, bu tür adi suçlarda sık sık af çıkartarak işin bokunu çıkarmak!

2- devlete karşı işlendiği öne sürülen siyasal suçlarda ise, evrensel insani değerlerin ve vicdansızlığın sınırlarını zorlayan bir fütursuzlukla "ceza bindirimi" uygulamak. vicdansızca ceza alması yetmiyormuş gibi, korkunç cezaevi koşullarıyla da katmerleştirerek hükümlüyü öldürmeye çalışmak!!

(bkz: felçli görme engelli 70 yaşındaki kadın tecavüzcüsüne iyi hal indirimi)
(bkz: adalet)