bilmiyorum aşk faşisti miyim ancak çevremde de böyle bir gerçek var. severek evlenen çiftler, o yastığa aşkla baş koyan çiftler evet o çiftlerin çocukları hep daha güzel oluyorlar. iyi oluyorlar. mutlu oluyorlar. daha iyi insanlar oluyorlar.

tabii diğer çiftlerinde güzel ve iyi çocukları oluyordur. belki de her genelleme gibi bu genellemede yanlıştır ancak istisnasız bu duruma şahit oldum.

adem ile havva da aşık mıydı, dedirtir. *

her işi aşk ile yapınca ortaya çıkan eser güzel olur; istisnalar hariç.
aşkın kimyasal olarak çeşitli hormonların salgılanmasına, feromon üretimine neden olduğu bilimsel bir gerçek. belki bunların etkisiyle, kadın ve erkekteki üreme için gerekli hücreler, yumurta ve spermler daha bir özenli üretiliyordur beden tarafından. dolayısıyla, ortaya çıkan eser yani çocuk da güzel oluyordur.

(bkz: aşkımızın meyvesi aytek)*

sevgi dolu bir ortamda büyüyen çocuklar sadece güzel olmaz her yönden daha şanslı olurlar çünkü hata yapmaktan korkmaz, özgüveni vardır, sevildiğini bilir, teenage bunalımlarını çok kolay atlatır, sorumluluk alır ve en önemlisi her şey kötü bile gitse umudu vardır. bir insanın umudu yok ise ondan korkacaksın.

mesela ıssız, yemek bulunmayan bir adaya bir yazar ile düşseniz başta güzel güzel sevişeceğiniz göbekli ve yakışıklı bir süre sonra göbeğini kaybetme korkusu ile sizi kesip yiyecektir. fakat örneğin futurelavirs olsa yanınızda korkmadan bol bol sevişebilirsiniz. eh adam fitness azimlisi, yani hep umudu var. bu güzide örnek ile aşık çiftlerin çocuklarının daha güzel olmaları konusunu açıklığa kavuşturduğum için mutluyum.*