çocukluğumdan kalma bir koku gibi, o bahçeye her adım adışımda beni biraz daha yakına çeken. belkide beni etkisi altına alan o karbeyaz saflığında kaybolduğum bi hanımeli çiçeğine benzetiyorum.zamanla çiçeğin yerini taneli ve hafif zehirli olan meyvesi alır.sanırım olay bundan ibaret ne kadar çok cevbedici ve tüm algılarınızı bir anda ona odaklamanızı sağlayan ne varsa bir o kadarda ölümcül oluyorlar. aynı kadınlar gibi tenlerinin yumuşaklığı ve saflığı, kokularının onları eşsiz kılmasıyla beraber vücut hatlarının içine saklanmış ruhlarıyla ilk başta ne kadar masum gözükselerde bir kere bir kadına aşık olduğunuzda aaa..ne yapıyorum ben.kelimelere dökmek için uğrasıyorum çaresizce oysa herkes biliyor ki kelimelere döksen bile sığdırılamayacak o duyguları tek bir kelimeye sığdırmak ne kadarda gülünç gelsede benim bile sürekli yaptığım ve insanların uğruna milyonları katlettiği hede.