hoşlandığım insanlar tarafından yedekte tutulmak gibi bir muameleye maruz kalıyorum. böyle acayip başarısız denemeler.* evet aslında var gibiler ama yok gibiler de.* hiç dönmeyecekmiş gibi gidip çat diye dönenler, tamam unuttum derken aniden belirenler ya da oldu derken tam olamamış insanlarla sınanıyorum. yegane hissi aktivitem "isteseydin yapardın ama istemedin çünkü başka insanlar önceliğindi; onlarla olup olmayacağını görmek istedin tanımların önemi yok git şimdi." cümlesini kurmaktan ibaret gibi.