geçen hafta gittiğimiz gay barda sevgilimin eski kırıklarından biriyle karşılaştık. uzaktan selamlaşıp, barın diğer tarafına geçti bu gafil... alınan alkole istinaden devamlı lavoboya giden ben, dönüşte bu herifin, sevgilime yanaştığını (oynaması ve kadeh kaldırması da cabası) ve benimkinin ayıp olmasın diye zoraki gülümsemesi beni rahatsız etmezdi. garip olan şu ki; benim geldiğimi gören gafil kendi alemine geri dönüyor sanki az önce bizim masaya oynayan mal o değilmiş gibi davranıyordu. bir oldu, iki oldu... üçüncüde sinsice arkasından yanaşıp (tam oynuyordu zavallı) kolundan yakalayıp silkelediğim bu sevimsizin kulağına; bir daha benim bulunduğum bölgeye 5 metreden fazla yanaşmamasını, yanaştığı takdirde günün geri kalanını acil serviste geçirmeyi ve kafasına minimum 15 dikiş atılacağının garantisini verebileceğimi ilettikten sonra çok pişman oldum sözlük. ibret olsun diye dövmediğime çok pişmanım!..