bir insanın kendini kendi içinde kabul edip, objektif şekilde bununla yüzleştiğini ifade etmesi kadar güzel şey yok. mesela yaptığı şeylerle söyledikleri çelişen biri "ben özünde kendiyle çelişen bir insanım ona göre" demesi, her çiçekten bal alan devinimci bir beyin "bana sakın güvenme ben piçin biriyim" demesi, ya da kendini beğenmeyen birinin samimi şekilde bir kabulle "dışardan gözler ne der bilemem ama bana göre çirkinin biriyim hehe" demesi gibi. sanırım birine karşı laf söylerken nasıl tepki vereceği yönünde bizi rahatlatan insanlara ihtiyaç var.

maalesef çevremde bu türden insan yok, olmasını çok isterdim. kimin ne bok olduğunu anlamak ve onu tanımaya çalışmak adına bin takla atmak zorunda olmaktan da yoruldum sanırım. tünelin sonu hep saçmalıklara çıkıyor.