model- bir melek vardı

uyku imkansız,
umut vicdansız.
güneş bile dedi ki kendine: "doğmak
anlamsız."

ağladım delice,
elimde boş bir şişe,


kutladım bu gece sarılmanı,
başka kollara.

yapayalnız biçare,
ölüyorsam kime ne?
benzedim bu gece,
yine boş sokaklara.

*