ilkokul 6 ya da 7. sınıftaydım. günlerden bir gün 40 dakikakılık sıkıcı bir dersin sonunda hoca eline topu alıp koşmaya başladı, bizle voleybol oynayacak güya. hani insanlar yeni bir kelime öğrendiğinde onu kullanma ihtiyacı duyar ya ben de o günlerde beygir kelimesini öğrenmiştim. bir baktım ki hoca elinde topla yardırıyor, arkasından hocam beygir gibi koşuyosunuz diye bağırdım. hiçbir kötü niyetim yoktu zaten çok sevdiğim bir hocaydı sadece beygiri cümle içinde kullanmak istemiştim. tabi sonrasında hoca sevda demirel gibi "ne dedin seeen?" diye bağırırken elindeki topu suratıma fırlattı. haklıydı da. bi daha benle konuşmadı.

üzerinden yıllar geçince bu trajik olay trajikomik bir hal aldı ama hala düşündükçe utanıyorum. *