hep başkalarını mutlu kılmayı veya eğlendirmeyi çabalayan bir yapı içindeyim. kendimi pek mutlu etme konusunda pek başarılı olamadığımı düşünür dururum. daha doğrusu mutluluklarım hep kısa sürmüştür veya ben öyle sanmışımdır.çoğu insanın hayatında olduğu gibi benim hayatımda keşkeler ile doludur. işte buyrun bir tanesi ''keşke'' hepimiz pollyanna gibi bir bakış açısına sahip olabilsek. ''hayatta bazı şeyler istediğimiz gibi gitmeyebilir , en sevdiklerimiz bizi bırakabilir ya da hayatta olmayabilir ya da bizi insanlar sevmeyebilir , insanlar kötülük yapmış olabilir ve sakatta kalabiliriz ancak hiç bir zaman içimizdeki sevgiyi kaybetmeden hayata hep umut dolu bakmamız gerekmektedir.''
lafta kolay ama uygulamada çooook zor.