ilkokul 4. sınıftan beri tuttuğum bir günlüğüm vardı bir aralar geçen onu buldum sayfaları karıştırmaya başladım ilk iki seneyi yazdığım iki defter gayet de düzgün bir şekilde akıcı ve uzun cümlelerle kurulurken sonra ki senelerde genelde hep aynı şey var "biri bugün ne oldu diye sorsa ne olabilir ki hayatımda diyeceğim, bir bok olmadı, eften püften bir gündü yine" hayatı pembiş pembiş gördüğüm o iki senelik kısım haricinde her gün eften püften yaşıyorum