kim nederse desin eğer bir şehir başkentlik yapmış ve oradaki halkıda tarih boyunca göç etmemişse saygı ve hoş görünün tavanındasınız demektir ama elinde sopası sırtında abası ile gelip ben....... deyip yaşadığı şehir ile özdeşmeyen ve memleketindeki keçinin ayağının altında ezilen ota ağıt yakıp somuncu babayı dahi bilmeden yaşamak mıdır o şehri çınar gölgesinde de duruyor kumrular ama yasayan o ağaçta sadece serçeler sesi çok çıksada kumrunun ufacık kuş bilir kadri kıymeti kar düştüğünde zirveye baharı beklemez çağıldamak için dereler her vakit içilecek suyu tutunacak dalı vardır ormanlarının ipeğin hasıda, karın beyazıda doruklarında saklıdır sadece bulutlu havalarda yolu göreceğim diye yere değil göz hizanızdaki gözlere bakın korkmayın siz düşmeden mutlaka biri elinizden tutacaktır...