yıl 2013, atalarımızın nerdeyse son 200 yıldır uğruna savaştığı şeyi kazandık; özgürlüğümüzü, ama sorun şu ki bu seferde bu özgürlükle ne yapacağımızı bilmiyoruz, ya da gerçekten en iyi köle özgür olduğunu sanan köle mi? yoksa özgür de mi değiliz? bikaç yüzyıl önce dünya nüfusunun sadece % 3-5 'i başkasının emrinde çalışırken bugün nerdeyse %90 ımızdan fazlası başkasının emrinde çalışıyor, kazandırdığımızdan çok daha azını kazanıyoruz, teknolojimiz sayesinde uzayı keşfederken, ya da eski uygarlıklarını sırlarını çözerken yeterince mutlu değiliz, artık daha az beden gücü kullanıyor daha çok zihnimizi yoruyoruz
-nerdeyse hepimiz banka kartları kullanıyoruz, kredi çekiyor yıllarca sürecek borçların altına giriyoruz, tasmayı boğazımıza takıyor bankaların kölesi oluyoruz, kültürel olarak buna hazır değiliz,lüks tutkumuzun sınırı yok
-bilimle birçok hurafeyi yıktık ama bu bizi dinden uzaklaştırdı, sekülerizm sürekli bireyselliği pompalıyor, artık cemaatimiz ya da toplumumuz yok, yalnızlastık, daha az anlatıyor daha az guvenıyoruz, kendi bedenimize sıkıştık, dinin yerini alacak birşey bulamadık
-özgür seks romantizmi ve sadakati öldürdü, seks sadece bir ihtiyaça indirgendi, bedenlerimiz boşalıyor ama ruhumuz dolu kalıyor, sevgiyi unuttuk
-belkide bilgiye ulaşmak hiç bu kadar kolay olmamıştı ama bilgisayarları sadece eleştirmek ve konuşmak için kullanıyoruz, bilgimiz artmıyor
-hepimiz teşhirci olduk, facebook twitter yüzünden gittiğimiz bir yeri bir konseri bile izlemeden telefonlarımıza kaydedip dönüyoruz, sosyal medyaya yüklüyor canlısını izlemek varken küçücük ekranlardan izliyoruz
-sabahları kahve içmeden ayılamadığımızı iddia ediyoruz, zamanımız kalmadı bahanesiyle hazır ve sağlıksız gıdalar tüketiyoruz
-birbirimizden uzaklaştık, mutluluğu lsd, sigara, alkol, uyuşturucu, exctasy de arıyoruz, geçici mutluluklar bizi daha büyük boşluklara sürüklüyor
-tanrı öldü, yeni tanrımız para ve deli gibi tapıyoruz
-dokunmak ve sarılmak yerine fotoğraf gönderıyoruz
-alternatifimiz çok hemen vazgeçiyoruz, istikrarımız yok, dostluklarımızı ve aşklarımızı onarmak yerine bitiriyoruz
-enerjiyi doğayı düşünmeden tüketiyoruz, bencilleştik
öyle bir hale geldik ki gülen biri görünce bana ne yapacak acaba diye korkuyoruz