aylar sonra tekrar görüşmemize rağmen sanki gecen hafta görüşmüş gibi hissettiğim, türkçe yi sonradan öğrenmiş ve mezhepsiz olduğunu ısrarla belirtmekten geri durmayan beyaz kürt. gerek yol boyu gerekse adada o gözlüklerin üstünden attığı bakışlarla beni benden almıştır. zor günlerimde, kötü günlerimde desteğini hic bırakmayıp yanimda olan, yalnız bırakmayan yazar. ne kadar yorgun ve nöbetten çıkmış gelmiş olsa da asla çaktırmadan eğlenip hiçbir zaman bu yorgunluk bahanesi altına saklanmadı. yetmedi ama bu daha uzun uzun muhabbetler etmemiz gerekiyor en kısa zamanda.