bir zamanların gerçek eğitim aracı, öğrenme materyali, sosyalleşme ortamı, hayalgücü tetikçisi ve insan yetiştirme malzemesiydi.
dünya coğrafyası, o sayfalarda keşfedilirdi.
yabancı dillerden deyimler ve küfürler, o sayfalarda dillenirdi.
iyinin ve kötünün savaşında iyinin yanında olma erdemi, o sarı sayfalardan çocukların ve gençlerin yüreklerine ekilirdi...

dünün ebeveynleri, çizgi roman okuduğu için geçmişte kızıp cezalandırdıkları çocuklarını, bugünkü bilgisayar ve internet bağımlısı nesilleri görebilselerdi, öpüp başlarına koyarlardı...

resimli roman olarak da bilinir bu, özellikle amerikada falan daha çok pirimi var, fuarlar falan düzenliyo manyaklar bunlar için.
1 haftadır the walking dead çizgi romanıyla yatıp kalktığıma göre benim de o manyaklardan biri olmam an meselesi. *

neyse efendim bu tarzda kafasını kazımış adama çok rastlanır, çizmesi daha rahat olduğundan kaynaklanıyor olabilir. kadınlar da zaten genelde atkuyruklu falan çizilir. *

sahaflara gittikçe karşı koyamadığım, hele yazısızlarına taptığım yaşıma başıma bakmadan devam ettirdiğim gelenek..