aklıma nedense 'aslında üzgün değilim ama seviniyorum demek yerine üzülüyorum demeyi uygun buldum'u getiren samimiyetsiz çıkış. çünkü bana ilk anlamlar hep mecaz gelir. genelde karşımda üzülme şovu yapanların görünürde ve gerçekte aslında ne düşündüklerinin farkında oluşum da bu düşüncemde etkili olabilir tabi.

(bkz: aşk her şeyi affeder mi)