dana international kesinlikle bir müzik insanı değildir. ne yüce bir ses ne de muhteşem güzellikle beslenen bir bütünleşiklik. dana international, çağdaşlarının özgür olarak kendini ifade edebildikleri dünyanın zıttında yaşayan bir aktivist.

israil aslında ortadoğu'nun bağnazlığı ile yıkanmış ancak avrupa kültürünün de önünde duramamış bir ülke. israil'de hala kadına ve eşcinsellere bakış çok kötü ve radikal. gaylerin testislerinin ezilmesi cezasının tekrar getirilmesini dillendirenler bile var. işte böyle bir toplumda ilginç bir kadın yetişti. aslında o kadın değil bir erkek. inkaların çift cinsiyeti kutsaması gibi 90'lı yıllarda ne ilginçtir ki doğu avrupa ve ortadoğu da onu kutsadı. israil'de aldığı tüm olumsuz tepkilere rağmen albümlerini çıkardı. her geçen gün kendini yenileyerek daha mükemmele ulaştı. 98 yılında ülkesini israil'i israil'in 50. kuruluş yılında eurovisionda temsil etti. o sıralarda hala avrupa'nın en önemli müzik olayı olan eurovisiona gitmesine ülkesi büyük tepki gösterdi. eurovisiona iğrenç bir dönme mi gidecek hem de israil'in 50. yıldönümünde denildi. fakat gitti kazandı ve yavaş yavaş ortadoğuda arapça,ibranice,hinduca,ingilizce dillerinde söylediği şarkılar,marjinal yapısı ve aktivistliği ile dikkat çekti. ortadoğunun en sevilen şarkıcılarından oldu. ve çok özel partilere inanılmaz yüksek ücretlerle katılıyordu.gidenler bilir. israil'de şu anda çok seviliyor,gaylerin o ülkede daha özgürleşmesini sağladı. çok üst düzeydekiler bile dana international sayesinde eşcinsellerin de toplumda var olabileceğini anladılar.çünkü gözlerine soktu.

dana international'ı yaklaşık 8 yıldır takip ediyorum. müzik olarak çok tatmin etmez,sesi devasa değildir, zaman zaman da aşırı şımarıktır. ama sahnede pırlanta gibi parlar. aslında o boyanın,fırçanın hakim olduğu tablolardan çıkan ilham kaynağı sanat eseri bir kadındır. grace jones,mae west gibi.

eurovision'un 60. yılındaki performansını da anmadan olmaz.