bir eşcinselin içini açmak entrysindeki ben. okurken de gerçekliği karşısında ağlıyorum. insan bazen kendini en iyi yazarak anlatabiliyor, zaten yazmakla ağlamak benzeşiyor bu açıdan; ikisinde de içini döküyorsun, döktükçe rahatlıyorsun. anlaşılmaksa bazen sadece küçük bir ayrıntı.