doğal olup olmaması bağlamında değil de genel olarak cinsel yönelimlerle ilgili yapılacak bir araştırma hem topluma hem bilime faydalı olabilir diye düşünüyorum. tabi tek araştırma nesnesi heteroseksüel olmayanlar olunca iş biraz bizim anormalliğimizmiş gibi oluyor. bir de doğallık-normallik kavramları her zaman egemenden yana işler. ben erkek olduğu, heteroseksüel olduğu, cisgender olduğu vurgulanan sanatçı görmedim. yani vurgulanan "anormal" varlıktır. halbuki önyargılardan uzak bir araştırma yapılsa -burada araştıranın kimliği de cok önemli- genel olarak cinsel yönelimin ne olduğu ve insan hayatındaki önemi açığa çıkar. bütün yönelimler için. burada kastettiğim insan hakları konusunda bizi bir yere konumlandırmaları değil insana dair yeni bir bakış fırsatı. zaten bunca araştırmanın yapılması savunmak için bilimsel bir dayanak aranması bile mücadelenin heteroseksist cis erkek toplumda ve gücünü oradan alan bilim anlayışında bir gedik oluşturmak anlamına geliyor. lgbti mücadelesi olmasaydı eşcinselliği, translığı hastalık olarak ele almaktan vazgeçecekleri yoktu. şimdi sebep arıyorlar, duygulardan, insanlıktan uzak yasalar oluşurmak için. bu da bir şey belki ama yeterli değil.
genetik üzerinden tartışılması mevzusu ise vahim. çünkü egemen düzen böyle olmaya devam ettikçe bizi tam bir nesne konumuna koyarak daha ciddi travmalara sebep olabilir.