tanımların çoğunun olumsuz anlamlar içermesinden yola çıkarak, gaylerin genel olarak köprüyü geçene kadar ayıya dayı diyen riyakar insanlar olduğu açığa çıkıyor.
arkadaş biz ne mikemmel, ne über, ne narsist, ne egosu şişkin insanlarmışız?
bir allahın kulu da çıkıp, "eski sevgilim harika bir insandı, ama o zamanlar ben öküzün tekiydim, maldım, şımarıktım, adamı canından bezdirdim" demiyor.
suç hep eski sevgilide midir? sakın bizim acemiligimiz, kadir kıymet bilmeyişimiz sebep olmasın o ilişkinin bitmesine?
hiç düşündük mü, acaba şimdi o ne düşünüyor bizim hakkımızda?

(bkz: kimse ayranım ekşi demez)