tamamen bitmiş ilişkilerde gözlemlediğim öteki türlü bitirememe hali. aşk falan bitse de sosyal anlamda bir "kopamıyoruz abi" durumu var.

her anlamda birbirini çok iyi tanıyan iki insanın yoluna iki kanka olarak devam etmesi, zamanla ayrı insanlara aşıp olup bunu birbirleri ile paylaşması hatta geçmişi hatırlayıp gülümseyen gözlerle bir şeyleri yadetmeleri hep bu minvalde ilişkiler. tabi hemen öyle sevgi ponçiği olup kapılmamak lazım "kokusuna, vücuduna, yüzündeki ben ve noktalara kadar ezbere bildiğim bir adamla ayrılınca asla kanka olamam ben" şeklinde bu duruma itiraz edenler de yok değil.

"bir gün aşklar biter hatıralar kalır, gelenler gideni hep hatırlatır" diyor cengiz bey; kanka olarak devam eden iki eski sevgilinin bir müddet sonra bir şeyleri canlandırıp yeniden sevgili olması çok zor bir ihtimal değil.