gece melek ve bizim çocuklar

günümüzü düşününce o dönemin kültür bakanlığı tarafından desteklenmesine şapka çıkartılması gereken atıf yılmaz filmi. tüm lgbtt bireylerinin görünen ama gündüz maskelenen hayatlarına şeffaf dokunuşlar yapan, dönem şartlarının abartıya kaçılmadan belgesel tadında anlatıldığı 93 yapımı film. filmi destekleyen yıldırım türker dokunuşlu gökhan kırdar bestesi ve yorumuna sahip aynı adlı parçaysa gözlerimizi yumduğumuzda görmezden gelmeyi tercih ettiğimiz arka sokakları hatırlatıyor. filmin izleyici için en zor tarafı gerçek olması.
izlenmesi gereken, döneminin olay filmi.

http://ayilarock.ayisozluk.com/gece-melek-ve-bizim-cocuklar/
sözleri şöyledir;

gece üşür meleklerine seslenir
sarmaş dolaş arka sokak çocukları
bıçaklar çekilir yüreklerimiz hep tetikte
şevhetle biz sığındık birbirimize
seviştik de öldük de öldürldük bile
kaybedecek hiçbir şeyimiz kalmadı
sanki bize bizden başka kim olur yar
gece melek ve bizim çocuklar
her uçurumdan sarktık
anasını sattık babasını ağlattık
düştük mü yoksa kalktık mı?
karışık işler bunlar
gece melek ve bizim çocuklar
gökhan kırdar ın seslendirdiği şarkısı da film kadar güzeldir.
başrol oyuncularının aramızda olmadığı aşmış, izlenmesi ve izletilmesi gereken film.
uzay heparı'nında oynadığı dönemin gerçeklerini anlatan film. insanın içine işliyor.
sansürsüz versiyonunun kayıplara karıştığı 1993 yılının olay filmi
istanbul'un buzdağının altında kalan yüzünü tüm çıplaklığı ve samimiyetiyle anlatan, rahmetli uzay heparı ve rahmetli derya arbaş'ın başrollerinde hayatlarının en büyük performansını gösterdiği bu arada deniz türkali'nin de yıllanmış hayat kadını rolüyle oyunculuk dersi verdiği türk sinemasının yüz akı filmlerinden biri.
--- spoiler ---

-sen sigara içiyor muydun ?
- yoo .. ne biliyim , seviştikten sonra hep içerler ya bi deneyeyim dedim.

--- spoiler ---
1980'lerde ve 90'ların başında böyle bir sürü bunalımlı film çekiliyordu, hep bu atıf yılmaz abinin sıkıntıları. bu film de "taksimin arka sokaklarındaki yitik hayatlar" temalı filmlerin en vurucularından olmuştu, çıktığı dönemlerde televizyonda yayınlandığında bende ciddi bir iç sıkıntısı yaratmıştı. filmdeki herkes fena halde kaybedendir, fena halde yitiktir, hepsi mutsuzdur, hepsi hayatın sillesini yemiştir, böyle filmin sonunda bok gibi kalırsınız. gene de garip bir çekiciliği vardır bu filmin. uzay heparı'nın tek filmi olması nedeniyle de özeldir. ülkedeki lgbt konulu sinema konusunda bence üst nokta hala bu filmdir.

ha bunu beğendiyseniz, bu filmin kardeşi sayılabilecek bir film daha var, onu da izleyin: (bkz: dönersen ıslık çal)
gencecik yaşta bu dünyayi terkeden iki değerli insanın oynadiği güzel film.
biri uzay heparı,diğeri de derya arbaş.
sadece bu sebepten bile insanı hüzünlendiren bir film.
ama ayrıca iyi bir filmdir ve özeldir.çünkü beyoğlu ve orda çalışan veya yaşayan/ takılan insanlar üzerine yapılmış olan nadir birkaç filmden biridir.
izlemeyenlere şiddetle önerilir.
türk sineması'nın en önemli ve ilginç işlerini çıkaran atıf yılmaz'ın yönetmenliğini yaptığı film. yılmaz'ın en iyi işi olmasa da döneminin çok ilerisinde ve hüzünlü bir filmdir. filmin en ilginç ayrıntılarından birisi de istanbul'da o dönem gaylerin sıklıkla uğradığı 19 ve 20 adlı gerçek mekanların kullanılmasıdır. filmin ardından atıf yılmaz'a sıklıkla yöneltilen eşcinsel iddiaları tavan yapmıştır. hey gidi hey...
uzay heparı'nın ilk oyunculuk deneyimi aynı zamanda başrolde oynadığı harika film.