sevdiğim şehirde yepisyeni bir sabah,hava mikemmel ve ben hiç uyuyacak modda değilim...

geceki otobüs yolculuğu ve köfte olaylarından sonra,kızılayda bir pastaneden kahve alıp,hafif yağmur altında sırt çantam ile bir sure yürüdüm...
ankara hemen sarıp sarmaladı beni...

bu şehirde olduğumda zaman hiç durmasın istiyorum,ne kadar uzağa gitsem de,gittiğim yerde hep benimle bu kent...
söylenecek söz yok mutluyum ben...