mehmed uzun'un aşk gibi aydınlık ölüm gibi karanlık eserinin ana kahramanının adıdır. kitapta geçen karakterdir kevok, yani güvercin.

--- spoiler ---

“neydi o söylediğin şarkı?” diye soruyor baz, “sesin hüzünlüydü…” kevok, cevap vermiyor.baz, kadehi masaya bırakıyor,sigarasından bir nefes daha çekerek soruyor, “sadece merak ettiğim için soruyorum,korkma,şarkının sözleri neyi anlatıyor?”

“dade…annem söylerdi bu stran’ı…” diyor kevok,baz’a bakmadan,gözlerini parmaklarına dikmiş, “babam haftasonları köye gelirdi,her pazar akşamı da şehre dönerdi.işte o geceler,yani pazarı pazartesiye bağlayan geceler,dade bu türkü eşliğinde beni uyuturdu.sözleri çok eskidir.o zaman annem bana bu türküyü söylerken,sözlerinin anlamını bilmiyordum.başım dizinde,uzaklara bakardı, bu dünyadan kopar,bu türküyle başka bir dünyaya giderdi.ben de onun ağzına,kımıldayan dudaklarına bakardım.ağzından çıkan sözler köyleri,dağları anlatırdı.sanki yaylaların serin rüzgarları,seher vakitlerinin sade aydınlığı gizliydi o sözlerde.bazen stran’ı keserdi,sözleri budanırdı o zaman,boğulurdu.meğer durması,az biraz soluklanması,ara vermesi,arada oluşan o sessizlik anları da bu türkünün bir parçasıymış.bir göçü anlatıyor stran…bir köyün toplu göçünü…kucağında emzirdiği bebeğiyle köyde kalan bir kadının,göçün ardından sevdalısına,anne babasına, bacı kardeşlerine seslenişi…hüzünlü oluşu bundandır,sözlerindeki keder buradan gelir. dade önce yavaşça söylemeye başlardı, sonra bir destana dönüştürür,en sonunda da gözyaşlarıyla bitirir,ağlardı. bu stran, dade’nin stran’ıydı.”

kevok duruyor,derin bir nefes alıyor, “dade…” diyor.


--- spoiler ---