hani bazen

iki sesin ancak bu denli yakışabileceği ve kendini tamamlayabileceği ender düetlerden cem adrian ve ayten alpman söyler.

sözler günün bir vakti aklına gelirse şaşırma; söyleyemezsin ama seni anlatır, söylemek istediklerine ufacık bir dokunuşla canlandırıverir, gözlerine bakıp korktuğu, ürküttüğü, ağladığı zamanlarda ona ulaşmak istersin. işte biraz daha yakınlaştırır, uzaklıkları yakın kılar.

şarkının sözlerini yazalım bari;

hani bazen, benim gibi karanlık seni de korkutuyor mu?
sessizlikte bir ses duyup seni de benim gibi ürkütüyor mu?

hani bazen, durup dururken bir şarkı seni de ağlatıyor mu?
güneşteki kar gibi okşayıp kalbini yeniden eritiyor mu?

sen aynı sen...
ben aynı ben...
yol aynı yol...
biz kaybeden...

sen, aynı sen...
ben, aynı ben...
yol, aynı yol...
biz, kaybeden...

hani bazen, yalnızlık seni de öldürüyor mu?