pink floyd'un muazzam ötesi parçası. sözleriyle beni benden alan, david gilmor'un solosuyla nirvanaya ulaştırdığı harika ötesi şarkı. live performansı da oldukça etkileyicidir. bu şarkı beni alır alır götürür.

özellikle de şu kısım;
"sonsuza dek, arzu ve tutkuyla yüklü.
bir açlık daha var doyurulmamış
yorgun bakışlarımız hala başıboş geziyor ufuka
çakılıp kaldığımız halde, bu yolda defalarca"

bu şarkı; yaşananalar her geçen gün daha hayal kırıcı ve insanoğluna dair inanç daha az olsa da karanlığın peşinden mutlaka aydınlığın geldiğini unutmadan inancını koruyanlar, çaresizliği kırıp tutunmak için bir şekilde güç bulanlar, ölüme değil de hayata anlam yükleyenler ve hep insan kalmayı başaranlar için gelsin.

forever end ever.