''..deniz hep özgürlüğü çağrıştırır bende... ısınan havalar ve denizin kışkırtan çağrısı her seferinde çocukluğumun o nefis muzırlığını anımsatır...kızıl güneş, karşı adaların arkasına doğru usul usul sıvışırken, hızlı kulaçlarla ona yüzerdik. kaçardı biz kulaçladıkça. epey açıklarda kıçımızdaki son bez parçasını da çıkarır, suya salardık. soyunduğumuz, son tutsaklığımızdı sanki.

gayrı cıbıl cıbıl oynaşır, suyun özgürlüğünü tokatlardık yorulana dek.

balıklar da hiç pipimizi yemezdi.."

(hrant dink/atlantis uygarlığı)