selamlar, bunlar son kelimelerim olmaz muhtemelen, eylül ayından önce gerçekleşmez bu diyeceklerim, bir kpss ortaöğretim öğrencim var onun sınavını beklemeden gerçekleştiremem bunu. öz annem, öz babam tarafından dolandırılmanın, borç batağına batmanın, çalıştığım özel kurumun maaş vermekten bile aciz kalmasının, daha evvel işsizlikten "ne olursa çalışırım" diye girdiğim tekel marketten hırsızlıkla suçlanarak çıkarılmamın (not: 9 ay sigortasız çalıştırdığı orospu çocuğu), içimde büyüyen sıkıntıyla elbette alakası vardır.
fakat şunu düşünüyorum ben bunlar olmadan da aynı yaşamı sevmiyor, bunalıyor ve sevgili sözlük yazarlarını meclisin dışında bırakmak üzere insanlardan tiksiniyordum
bundan yaklaşık 3 sene önce yine böyle bir bunalıma girdiğim sırada sanırsam her bokun en iyisini ben hak ediyorum en afilli ölümde benim olmalı düşüncesinden hareketle ölmek ya da ölmemek için 40 gün tanımıştım kendime
o 40 günü tek tek not almış 40 günün sonunda bir kedinin kucağıma oturmasında bulmuştum yaşam sevincimi
şu an bunları yazarken bir kedim kucağımda diğer kedim ise başını hafif mabadıma dayamış uyuyor yine de içimde yaşam sevincine dair en ufak ayrıntı yok bir öğretmenin ek iş olarak garsonluk yapması acıdır muhakkak fakat ek iş araması daha da acıdır
bir öğretmenin içinde zerre yaşam sevinci olmaksızın sevgi dolu çocukların dersine girmesi acıdır
şimdilik hayatımda yolunda giden bir şey yok, şimdilik kararım bu yönde fakat bir değişim olursa yazacağım buraya, ya da gerçekten bu işi becerebilirsem becermeden hemen evvel tüm sorumluları teker teker yazacağım buraya