ablama soyledigimde 'tesekkur ederim soyledigin icin, bak iste gercek kardeslik budur' demisti. sonrasinda ailenin diger uyeleri bir bir 'yanindayiz ne olursa olsun, sen bizim herseyimizsin ve bu sebeple problem cikacagini dusunmussen bizi tanimamissin' mesajlari ile beni dunyanin muhtemelen en mutlu insani yapmislardi bir sureligine. yurtdisinda oldugum icin pek duygusal gecmedi; sanirim daha rasyonel ve sakin bir surec olmasina da yardimci oldu. yillar boyunca kafada kurulan ucsuz bucaksiz senaryolar, yalnizlik hissi bir anda dunyanin obur tarafinda iken yok olu vermisti.

sen git 10 yil soyleme plani yap, sonra spontane olarak soyle tum riskleri goze alip. oyle de tehlikeli bir olaydir aslina bakildiginda. iyi analiz edilmeli ve ona gore soguk kanli davranilmalidir.