metin altıok bingöl lisesi yıllarında sürgünde iken sınıfın penceresinde şehri baştan sona kadar kuşatan derenin çevresindeki kavak ağaçlarına bakarak kaleme aldığı şiirdir,sonrasında onno tunç’un müziğini üstlendiği sezen aksu’nun okuduğu efsanevi şiirdir
dinlerken veya okurken yüreğime bir garip rüzgarlar eser kalbim sanki çok uzaklara göçme yollarında aklım ise arafta kalır ve geriye sadece bir kaç damla göz yaşı kalır avuçlarımda


bedenim üşür, yüreğim sızlar.
ah kavaklar, kavaklar...

beni hoyrat bir makasla
eski bir fotoğraftan oydular.

orda kaldı yanağımın yarısı,
kendini boşlukla tamamlar.

omuzumda bir kesik el,
ki durmadan kanar.

ah kavaklar, kavaklar...
acı düştü peşime ardımdan ıslık çalar.